Jak pomóc dziecku z depresją?

Jak podają statystyki depresja jest dużym wyzwaniem naszych czasów. W jaki sposób można pomóc dziecku z depresją?

Depresja u dzieci – pomoc specjalisty

Gdy obserwujemy u swojego dziecka objawy depresji, warto sięgnąć po specjalistyczną pomoc – psychologa lub psychiatry. Wizyta u specjalisty nie powinna być powodem do wstydu. Podobnie jak w przypadku innych chorób, depresja wymaga odpowiedniej diagnozy i leczenia – farmakologicznego oraz psychoterapii. 

W przypadku dzieci warto skorzystać z psychoterapii w nurcie systemowym, który polega na pracy całego systemu rodzinnego – nie tylko małego pacjenta, ale i innych członków rodziny. Nastolatkowie z tendencjami samobójczymi czy samouszkadzający się najlepiej skorzystają z terapii dialektyczno-behawioralnej (tzw. 3. fala terapii poznawczo-behawioralnej), która obejmuje terapię indywidualną i grupowy trening umiejętności. Skuteczną formą zarówno u starszych dzieci, jak i młodzieży będą również inne terapie z grupy terapii poznawczo-behawioralnych.

Jak postępować w przypadku depresji u dzieci?

Samodzielnie – jako rodzic czy pedagog – możemy obserwować dziecko, pytać o samopoczucie i popracować nad umiejętnością uprawomocnienia emocji, potrzeb i doświadczeń dziecka, czyli działania przeciwnego do unieważnienia. Co konkretnie można zrobić? 

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat depresji dziecięcej, to zapraszamy Cię do lektury artykułu na naszym blogu na ten temat

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat depresji dziecięcej, to zapraszamy Cię do lektury artykułu na naszym blogu na ten temat www.krainazdrowia.org/czy-powinnismy-bic-na-alarm-o-depresji-dzieci-i-mlodziezy-w-polsce/.

• 1. Uznaj, że dziecko czuje to, co czuje, zamiast mówić np.: 
  • „Nie smuć się”.
  • Powiedz „Wyglądasz na smutnego. Jak mogę Ci pomóc?”.
• 2. Nie oceniaj myśli dziecka, wyraź akceptację również dla odmiennych opinii.
• 3. Opisuj zachowania, odwołuj się do faktów bez interpretowania intencji dziecka.
• 4. Spróbuj zrozumieć drugą stronę. Zauważ, że dziecko stara się najlepiej, jak potrafi na dany moment. 
• 5. Komunikuj swoją troskę.

Zacznij od siebie

Warto przy tym pamiętać, by uprawomocniać również samych siebie, bo tak jak w samolocie słyszymy komunikat: „Załóż maskę najpierw sobie, dopiero później pomóż innym”, tak samo w życiu potrzebujemy zacząć od siebie – swoich potrzeb i emocji. Łatwiej będzie wówczas pomóc dziecku w nauce regulacji emocji. Nie trzeba radzić sobie samodzielnie. Istnieją różne formy pomocy rodzinom, takie jak np. treningi dla rodzin Family Connections.

Źródła:

1. Fundacja Twarze Depresji, O depresji u dzieci, http://twarzedepresji.pl/o-depresji-u-dzieci/ (dostęp: 12.03.2020)

2. Gratz K.: Risk Factors for and Functions of Deliberate Self‐Harm: An Empirical and Conceptual Review, Clinical Psychology: Science and Practice. 10, 2003

3. Kancelaria Sejmu Biuro Analiz, Dokumentacji i Korespondencji, Zdrowie psychiczne w Unii Europejskiej. Opracowanie tematyczne, https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/175/plik/ot-674_zdrowie_psychiczne.pdf (dostęp: 12.03.2020)

4. Linehan M.M.: Zaburzenie osobowości z pogranicza. Terapia poznawczo-behawioralna, Kraków 2010

5. Linehan M.M., Miller A.L., Rathus J.H.: Dialektyczna terapia behawioralna nastolatków z tendencjami samobójczymi, Kraków 2011