Jak pomóc dziecku zbudować pozytywną relację ze słodyczami?

Spotykam bardzo różne style „zarządzania słodyczami” przez Rodziców. 

Często bywa tak, że dzieci mają nieograniczony dostęp do słodyczy i jedzą je zamiast głównych posiłków. Druga skrajna postawa to całkowity zakaz jedzenia słodyczy. Gdzieś pomiędzy są rodzice, którzy pozwalają dzieciom na jedzenie słodkości raz w tygodniu albo raz dziennie. 

Która strategia jest najlepsza?  

Nielimitowany dostęp do słodyczy 

Skrajne strategie nie są zalecane. Nielimitowany dostęp do słodyczy o każdej porze, jak i całkowity zakaz jedzenia słodyczy, w mojej opinii mogą być wręcz szkodliwe. Nielimitowany dostęp do słodyczy i ciągłe podjadanie prowadzą do nadmiernej masy ciała, próchnicy oraz do niedoborów żywieniowych. Dzieci, które ciągle podjadają małe ilości słodyczy, w porach głównych posiłków mogą nie mieć apetytu i chęci na zjedzenie obiadu. Dzieci z nadmierną masą ciała również mogą zmagać się z niedoborami! 

Zakaz jedzenia słodyczy 

Całkowity zakaz jedzenia słodyczy może przynieść opłakane skutki i sprawić, że dziecko będzie miało obsesję na punkcie tego „zakazanego owocu” i gdy tylko wymknie się spod kontroli rodzica i uzyska dostęp do słodyczy np. na urodzinach, to zacznie zjadać niekontrolowane ilości. Kiedyś zresztą i tak podrośnie i będzie decydować samo o sobie.

Kształtowanie preferencji żywieniowych u dziecka 

Budowanie pozytywnej relacji ze słodyczami 

Naszym celem nie powinno być całkowite uchronienie dziecka przed cukrem (zresztą tak się nie da!), ale zbudowanie jego pozytywnej relacji ze słodyczami oraz z jedzeniem w ogóle – tak, żeby umiało intuicyjnie sięgnąć po to, na co akurat ma ochotę i czego aktualnie potrzebuje jego organizm oraz zakończyć jedzenie zaraz po tym, gdy poczuje sytość. 

Kształtowanie preferencji żywieniowych odbywa się w pierwszych dwóch latach życia. Jeśli przez ten czas będziesz serwować dziecku produkty o intensywnie słodkim smaku to możesz wykształcić preferencję do smaku słodkiego. 

Od kiedy można dawać dziecku słodycze? 

Najlepiej, żeby słodycze w ogóle nie pojawiły się w zasięgu wzroku Twojego dziecka aż do ukończenia drugiego roku życia. A nawet jeśli pojawią się w domu, to prawdopodobnie dziecko samo po te słodycze nie sięgnie. Stanie się to dopiero wtedy, gdy mu je podasz lub zaczniesz je jeść przy nim – Ty albo starsze rodzeństwo. 

Po drugim roku życia dzieci mogą spożywać niewielkie ilości słodyczy. Oczywiście im mniej, tym lepiej, ale od skupiania się na ilościach i wyliczania, ważniejsze jest mądre postępowanie ze słodyczami. 

Jak odebrać słodyczom moc?

1. Po pierwsze – nie rób ze słodyczy owocu zakazanego. Wszelkie rozmowy z dziadkami i innymi osobami, które obdarowują dziecko słodyczami, powinny odbywać się bez obecności dziecka. 

Jeśli zdarzy się, że dziecko otrzyma od kogoś słodycze – nie zabieraj mu ich. Jeśli nie zareagujesz, to być może nawet się nie zainteresuje takim prezentem. Jeśli sporadycznie zje słodycz ze złym składem – to nic takiego. Gorzej będzie jeśli przy dziecku zaczniesz upominać obdarowujących lub zabierzesz mu taki prezent. 

2. Nigdy nie nagradzaj słodyczami, szczególnie za zjedzony posiłek, ani w ogóle za nic. Słodycze nie powinny być ani nagrodą, ani prezentem. Słodycze powinny być traktowane neutralnie – tak, jak każde inne jedzenie. Pomimo, iż wiemy, że ich nadmiar jest szkodliwy, to rozmowy z małym dzieckiem na ten temat nie mają sensu, bo ono jest za małe, żeby to zrozumieć. 

3. Nie steruj kolejnością „Najpierw posiłek, później deser”. W taki sposób uczysz dziecko, że deser jest czymś lepszym niż obiad. Często dziecko nie chce zjeść obiadu lub zjada tylko trochę po to, aby zostawić sobie miejsce na deser. 

Lepszym rozwiązaniem jest podanie małego deseru w tym samym czasie co posiłek. Wówczas najczęściej deser znika w pierwszym momencie, ale jeśli jest mały, nie zaspokaja apetytu i dziecko zjada również posiłek. Jeśli będziesz traktować posiłki na równi z deserem, to w oczach dziecka deser nie będzie czymś znacznie lepszym od obiadu. 

4. Najlepiej jest podawać słodycze w ramach przekąski, ale w towarzystwie wartościowych produktów. Niech słodycze będą jednym z elementów przekąski, a nie przekąską samą w sobie. Staraj się wyjmować słodycze z opakowania i podawać na talerzu obok owoców, orzechów i innych wartościowych produktów. Wówczas te wartościowe produkty, położone obok słodyczy, zyskują wyższą rangę w oczach dziecka. 

5. Od czasu do czasu pozwól dziecku zjeść tyle słodyczy, ile chce. Jest jeden warunek – powinny one być jedzone przy stole i z uważnością – na pewno nie przed telewizorem, ani podczas zabawy. Nawet jeśli potem rozboli je brzuch, to będzie to dla dziecka cenna lekcja. Kolejnym razem przypomni sobie, co się dzieje, gdy zje za dużo słodyczy. Z pewnością ta lekcja będzie dla niego cenniejsza niż Twoje słowa na temat szkodliwości takiego jedzenia. 

Dzieci posiadają świetny mechanizm regulacji głodu i sytości. Może się wydawać, że ten nie działa on w przypadku słodyczy, ale prawda jest taka, że działa – do czasu, aż my rodzice nie uczynimy ze słodyczy owocu zakazanego.